Wednesday, July 19, 2017

Huhuhu.


Screenshots from Reply 1994 episode 16
Ilang oras din ako naganito simula nung mapagtanto ko na pwede pa pala ma-push yung isang 
proposal ko. Huhuhu. Namoblema talaga ako roon sa site dahil yung site ng magiging thesis proposal ko, hindi na sa kanila yung nakalagay na site roon sa proposal ko. Mas madali kasi ma-approve ang isang thesis proposal kung may site na naka-indicate. Nabalitaan ko na lang kasi na nabili na ng iba yung target site ko. Hindi na appropriate yung site para sa thesis proposal ko, e baka mamaya niyan kung tinuloy ko pa rin, maluto ako sa jury dahil may nakakaalam pala nung kalagayaan ng site. Yari ako niyan.

Sayang talaga yun. Nanghinayang talaga ako roon last week. Tapos kaninang past 8PM, napagtanto ko na may tinatawag nga palang "site selection" doon sa book chapters ng thesis. Pwede naman ako maghanap pa ng iba pang site as long as wala pang masyadong info tungkol sa magiging site ng project.

Ang problema, hanggang ngayong Sabado na lang (ika-22 ng Hulyo) ang deadline ng pagpapa-approve sa mga profs ng thesis proposals. Tapos kailangan muna ng pirma ng adviser bago magpapirma sa iba pang profs. Tuwing Sabado lang yung thesis adviser namin sa school.

Hindi na ako aabot kapag pinush ko pa.

Kaya ayun. Napatigil na lang ako sa paggawa ng chapter 1 ng thesis dahil bakit ngayon ko lang naisip iyon? Sayang talaga! Nanghihinayang kasi ako sa magiging gastos sa thesis proposal ko na malayo pero approved na ng iba't ibang profs. Ilang libo rin kasi kaagad yung magagastos para lang makuha yung data and other related information. :(

The question right now is: Bakit hindi ko inentertain yung thought last Saturday na papirmahan pa rin yung proposal na iyon na malapit kahit na naisip ko na ituloy ko na lang yung proposal na malayo dahil approved na? Naisip ko na talaga nung Sabado ipa-approved yun, kaso bakit hindi ko inentertain yung thought? HUHUHU. Kasi naisip ko that time na huwag na lang papirmahan yun e dahil "sure na raw" ako na ituloy yung proposal na malayo.

Hello, complacency. You're bad. :(

Sobrang naiinis talaga ako sa sarili ko. BAKIT HINDI AKO NAG-IISIP? Kaya pala ganoon na lang ang pagdadalawang-isip ko ituloy na lang yung thesis proposal na malayo. :(

Bakit ba ngayon lang ako nakakapag-isip ng maayos? Bakit hindi ako masyadong nag-research noon ng mga proposed projects na malapit lang? Bakit hindi ko masyado binigyan pansin yung mga recycled thesis ko na pinasa ko na lang basta-basta for approvals? Recycled thesis proposal lang itong proposal na malayo from last year na inapproved ng profs ngayong taon.

SOBRANG NANGHIHINAYANG TALAGA AKO SA MAGIGING DAGDAG GASTOS KO SA THESIS. Pero wala e. Ano gusto mo? Ituloy na lang yung thesis na magastos na kapag pumasa ay may chance makapag-martsa sa susunod na taon o maghintay na lang ng panibagong semestre/pasukan para makapagpa-approve ng thesis na malapit at makakatipid?

No comments:

Post a Comment