Sa ngayon, eto ako. Kinakabahan. Hindi ko pa rin matapos-tapos ang paggawa ng powerpoint gawa ng kaba of the unknown. Pero alam ko naman na deep inside makakapasa ako. Siguro kinakabahan lang ako sa mga tanong na ibabato nila sa akin, na baka mamaya hindi ko masagot ng maayos out of kaba. Pero naniniwala pa rin ako na hindi na mag-eextend pa muli ang aking student discount, yung tipong makakapagmarcha ako sa darating na commencement exercises ng unibersidad sa Abril 2017.
Nowadays, unti-unti na sila nagsisipagpasahan sa kanilang thesis. Habang tumatagal, nag-eenjoy tumambay sina agony at nervousness sa akin. Gusto ko na rin makahinga ng maluwag tulad nila. Dude, makakamit mo pa naman yun pero saka pa. Hahahaha.
No comments:
Post a Comment